چکیده : بخش اول ابتدا ترکیب 2-آمینو-1-متیل پیریدینیوم از واکنش 2-آمینوپیریدین با متیل یداید سنتز و از واکنش این ترکیب(1)با دی کلروگلی اکسیم ترکیب2 و2-(2،1بیس(هیدروکسی آمینو)اتان-2،1دیل)بیس(ازنیل) بیس(1-متیل-پیریدینیوم(2) (ap+)(حاصل شد. هم چنین ترکیب 4 و4- (1و2-بیس(هیدروکسیمینو) اتان- 1 و2- دیل) بیس(ازنیدیل) دی بنزامید(3)( 4ab) از واکنش 4-آمینوبنزامید با دی کلروگلی اکسیم سنتز شد. ساختار این ترکیبات با روش های ,ir 1h ,13c nmr تأیید شد. مطالعه بیوشیمیایی روی (ap+)، (4ab)، دی کلرو گلی اکسیمdcgo)) ، دی آمینو گلی اکسیمdago)) ، گلی اکسیمgo)) ، دی آنیلین گلی اکسیم(dngo) و (z2،z1)-?~1~، ?~2~ -دی هیدروکسی -n~1~، n ~2-دی پیریدین-2-ایلتان دی ایمیدآمید ap)) انجام شد. غلظت های 1 میلی مولار از 7 دی اکسیم جهت تست فعال سازی مجدد آنزیم های استیل کولین استراز (گلبول های قرمز) و بوتیریل کولین استراز(پلاسما) مهار شده با پاراکسون تهیه شد. بیشترین فعال سازی آنزیم در زمان 30 دقیقه بالای 25 درصد بود. بنابراین، این طبقه از ترکیبات کارایی پادزهر را برای سم های ارگانوفسفره دارند. دومین تست تعیین فعالیت آنتی باکتریال با روش دیسک-انتشار بر روی 4 باکتری گرم مثبت و 4 باکتری گرم منفی و سپس حداقل غلظت مهارشده است. نتایج فعالیت بهتر (ap+) را نسبت به آنتی بیوتیک آمیکاسین نشان داد. علاوه بر آن کارایی آنتی اکسیدان دی اکسیم ها به روش 2 و2 -دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (dpph) تعیین شد. نتایج، دی اکسیم ها را داروهای بالقوه ای برای حذف رادیکال ها نشان داد. بخش دوم بررسی تغییر جایگاه استخلاف های فلوئور و کلر در مولکول های cf2=cfcf=noh، chf=cfcf=noh?ccl2=cclccl=noh?chcl=cclccl=noh و تأثیر آن بر پایداری اکسیم مورد مطالعه قرار گرفت. هر یک از ساختار های پیش بینی شده فوق در سطح های محاسباتی mp2/6-311++g(d,p) و (b3lyp/6-311++g(d,p بهینه گردیده و سپس بر روی ساختار های بهینه شده محاسبه فرکانس مربوطه جهت پیش بینی طیف ir و نیز اطمینان از عدم وجود فرکانس های منفی که نشانگر حدواسط بودن ساختار های پیش بینی شده است، انجام گرفته است.