نام پژوهشگر: حافظ پادروند
حافظ پادروند پرویز شریفی در آمدی
هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه هوش های چند گانه گاردنر در دانش آموزان پسر نابینا و بینا مقطع راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 91-90 می باشد. روش پژوهش حاضر با توجه به هدف آن زمینه یابی از نوع علی مقایسه ای است. همچنین برای برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون tمستقل استفاده شده است در این پژوهش جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان پسر نابینا و بینا مقطع راهنمایی که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل می باشند. تعداد120 نفر نابینا و بینا از مناطق 5 و 12 تهران برای این پژوهش انتخاب شدند. برای انتخاب گروه نمونه در این پژوهش از روش خوشه ای چند مرحله ای اسفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که در 6 مولفه هوشی میان افراد نابینا و بینا تفاوت معناداری وجود ندارد ( 5% < p ) اما در سه مولفه دیگر میان دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد. بدین ترتیب که افراد نابینا در مولفه هوشی وجودی (هستی گرایانه) و موسیقی بالاتر از همتایان بینا خود عمل کردند، اما در مولفه هوشی فضایی پایین تر از افراد بینا بودند (5% >p ). بر اساس یافته های بدست آمده از این پژوهش، پیشنهاد می شود که به توانمندیهای افراد نابینا در زمینه های گوناگون بویژه در زمینه های: موسیقی، هستی گرایانه، که بالاتر از افراد همتای بینای خود عمل کردند، توجه شود همچنین با توجه به هر یک از این توانمندی های امکاناتی در نظر گرفته شود که زمینه هر چه بیشتر استقلال این افراد را در محیط های گوناگون مهیا کند.