شبکه های حسگر بی سیم نوع خاصی از شبکه ها هستندکه گره های آن با محدودیت هایی مانند پایین بودن توان محاسباتی، کمبود حافظه و محدود بودن منبع انرژی مواجه هستند. وجود این محدودیت ها باعث ایجاد چالش هایی در مسیریابی این شبکه ها شده است. در شبکه های حسگر بی سیم، اغلب پروتکل های مسیریابی تنها به یکی از دو هدف کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر یا کیفیت سرویس توجه دارند. با در نظر گرفتن معیارهایی که انرژی گره های شبکه و کیفیت سرویس را با هم بررسی کنند، پروتکل کاراتری به دست می آید. در این پایان نامه پروتکلی برای مسیریابی شبکه های حسگر بی سیم ارائه شده است که با توجه به معیارهایی که برای تعیین کیفیت مسیرها به کار می برد، تا حدی توجه به انرژی و کیفیت سرویس را ممکن می سازد. روش انتخابی پروتکل پیشنهادی برای یافتن مسیرهای بهینه، الگوریتم مورچه هاست. همچنین برای محاسبه کیفیت مسیر در پروتکل مذکور از یک سیستم استنتاج فازی استفاده شده است که به شبکه در تعیین مقدار پارامتر کیفیت مسیر، انعطاف پذیری بیشتری می دهد. نتایج حاصل از شبیه سازی مکانیزم پیشنهادی نشان می دهد که طول عمر شبکه در حد قابل قبولی باقی می ماند و کیفیت سرویس و تاخیر انتها به انتها در مقایسه با روش های موجود به طور محسوس بهبود می یابد.