روش های متعددی برای تعیین اقتصادی بودن و رتبه بندی پروژه های رقابتی وجود دارد. روش نرخ بازگشت سرمایه داخلی یکی از پر کاربرد ترین روش هایی است که به منظور تعیین مطلوبیت پروژه ها مورد استفاده قرار می گیرد. اما علی رغم محبوبیت، این روش دارای مشکلات و محدودیت های جدی می باشد. بعد از سال ها تلاش به منظور بهبود روش و غلبه بر مشکلاتش، هازن در سال 2004 دیدگاه جدیدی را ارائه نمود که توانست بخشی از مشکلات را حل نماید. بعد از آن در سال 2010، مگنی رویکرد بهتری را ارائه نمود که توانست گام بزرگی را در موضوع بردارد. این پایان نامه به ارائه یک روش جدید می پردازد به طوریکه که از رویکرد مگنی نشات گرفته ولی دارای محاسباتی به مراتب ساده تر از روش او بوده و در عین حال تمامی مشکلات روش نرخ بازگشت سرمایه داخلی را پوشش می دهد.