زمینه و هدف: رخداد لرز پس از عمل جراحی بسیار شایع است و سبب افزایش مصرف اکسیژن، افزایش فشار خون، فشار داخل جمجمه و فشار داخل چشم و درد پس از عمل می شود. بنابراین جلوگیری از لرز مخصوصاً در افراد مسن و بیماران قلبی اهمیت دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثربخشی پتیدین و دگزامتازون و دارونما برای پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی بود مواد و روش کار: مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1390 بر روی 90 بیمار کاندید عمل (asa class i,ii) جراحی تحت بیهوشی عمومی در مرکز آموزشی درمانی خاتم الانبیا انجام شد. بیماران واجد شرایط بطور تصادفی ساده به سه گروه پتیدین (p) دگزامتازون (d) و دارونما( n) تقسیم شدند. روش القاء و حفظ بیهوشی در همه بیماران یکسان بود.درجه حرارت بیماران قبل از جراحی ، قبل از خروج لوله تراشه، ابتدا و انتهای ریکاوری اندازه گیری شد. پنج دقیقه قبل از پایان عمل به بیماران گروه p mg/kg 0.3 پتیدین ، به بیماران گروه 0.1 mg/kg d دگزامتازون و به بیماران گروه 3cc nنرمال سالین 9 0.درصد تزریق شد . بیماران از نظر بروز لرز در ریکاوری تحت نظر و در صورت بروز لرز با 25 mg پتیدین وریدی تحت درمان قرار گرفتند. کلیه اطلاعات با نرم افزار آماری spss و تستهای anova و chi-squareمورد آنالیز قرار گرفتند p.value<0.05 معنی دار تلقی میشود. یافته ها: بین سه گروه بیماران از نظر سن، جنس و میانگین مدت عمل ونوع عمل تفاوت معنی داری وجود نداشت. بروز لرز در گروه نرمال سالین 14مورد(46.6%) بودو در گروه دگزامتازون 5 مورد(6 .16%) درگروه پتیدین2 مورد (6.6%) بود و در نتیجه از نظر بروز لرز بین گروههای پتیدین و دگزامتازون با گروه شاهد تفاوت معنی دار وجود داشت ( (p=0.001 اما بین پتیدین و دگزامتازون از این نظر تفاوت معنی داری وجود نداشت .(p= 0/155) نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان میدهد که هر دو داروی پتیدین و دگزامتازون در پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی موثرند. کلید واژه ها: بیهوشی عمومی، جراحی شکمی، دگزامتازون، لرز، پتیدین