پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین هوش هیجانی با راهبردهای مدیریت تعارض مدیران مدارس متوسطه دولتی دخترانه شهر تهران انجام گرفته است. فرضیه کلی رابطه بین هوش هیجانی و راهبردهای مدیریت تعارض را بررسی می کند. همچنین 4 سوال فرعی در راستای سوال اصلی تدوین شده است.پژوهش حاضر کاربردی و هم چنین توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران مدارس متوسطه دخترانه شهر تهران می باشد که با توجه به وسعت زیاد جامعه(282) و محدودیت های زمانی از روش نمونه-گیری خوشه ای مرحله ای برای انتخاب نمونه موردنظر استفاده شد. حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان 165 نفر مدیر تعیین گردید و در نهایت از بین این نمونه109 نفر پرسشنامه را به طور کامل تکمیل کردند ،که در نهایت نتایج زیر به دست آمد: بین هوش هیجانی با راهبردهای مقابله با تعارض به میزان 478/0 همبستگی معنی دار وجود دارد.بنابراین می توان 08/22 از تغییرات هوش هیجانی مدیران زن مورد مطالعه را از روی تغییرات راهبردهای مقابله با تعارض آنان پیش بینی کرد.در این میان سهم راهبرد عدم مقابله 2/13%، سهم راهبرد کنترل 8/5% و سهم راهبرد راه حل گرایی 3/4% می باشد. اکثریت 6/71 مدیران زن مورد مطالعه به طور معنی دار از راهبرد مقابله با تعارض(راه حل گرایی)در برخورد با شرایط تعارض آمیز استفاده می کنند. میانگین هوش هیجانی مدیران زن مورد مطالعه به طور معنی دار از میانگین نظری پرسشنامه سنجش هوش هیجانی شرینگ کمتر است.به طوری که با اطمینان 95% میانگین هوش هیجانی آنان بین 5/111 تا 4/115 می باشد. بین هوش هیجانی مدیران زن گروه های سنی مختلف تفاوت معنی دار وجود ندارد. با افزایش سطح تحصیلات مدیران زن مورد مطالعه به طور معنی دار به میزان هوش هیجانی آنان افزوده می شود به طوری که می توان 6/13% از تغییرات هوش هیجانی مدیران را از روی تغییرات سطح تحصیلی شان تببین کرد. بین هوش هیجانی مدیران زن با سابقه خدمت گوناگون تفاوت معنی دار وجود ندارد. بین مدیران زن مورد مطالعه گروه های سنی مختلف، سطح تحصیلات مختلف و سابقه خدمت مختلف از نظر استفاده از راهبردهای مدیریت تعارض تفاوت معنی دار وجود ندارد. کلید وا‍‍ژه:هوش هیجانی ،مدیریت تعارض،مدیران متوسطه