خفاش انگشت بلند ( m.schreibersii) یک گونه خفاش چندسنخی، با ناحیه پراکنش وسیع در میان پستانداران می باشد. مطالعات تغییرات جغرافیایی جمعیت ها می تواند در تشخیص گونه ها یا زیر گونه ها و بررسی مکانیسم های تکاملی موثر باشد. در این مطالعه به منظور مطالعه تغییرات جغرافیایی، 21 صفت جمجمه ای-دندانی برای مطالعات ریخت سنجی سنتی و از روش لندمارک گذاری بر روی سطح پشتی، شکمی و آرواره ای برای مطالعات ریخت سنجی هندسی از جمعیت های مناطق مختلف پراکنش این گونه خفاش استفاده شد و همچنین به بررسی تفاوت های ژنتیکی جمعیت های مربوط به ایران و نواحی مربوط به حوزه پراکنش این گونه با توالی های به دست آمده از ncbi پرداخته شد. در مطالعات ریختی از روش های آماری تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. برای بررسی روابط فیلوژنتیکی از نشانگر سیتوکروم b استفاده شد. طبق نتایج حاصله از آزمون t-test اختلاف معنی داری بین نمونه های نر و ماده مشاهده نشد؛ بنابراین تمام آنالیزهای آماری ریخت سنجی سنتی و هندسی مستقل از جنس انجام شد. نتایج ریخت شناسی سنتی و هندسی، مولکولی نشان داد که جمعیت های مورد مطالعه از گونه m.schreibersii در نواحی مختلف ایران با تنوع فنتیکی و ژنتیکی بسیار پایین، متعلق به یک زیرگونه (miniopterus schreibersi pallidus) می باشند.