مسئله انتخاب سبد سرمایه گذاری یکی از حوزه های مهم در تصمیم گیری های مالی است. عدم قطعیت یک ویژگی جدایی ناپذیر از مسائل تصمیم گیری مالی به ویژه انتخاب سبد سرمایه گذاری است. برنامه ریزی تصادفی دومرحله ای، چندمرحله ای با بازگشت و برنامه ریزی تصادفی مقید برای سرمایه گذاران ریسک گریز توسعه داده شده و هدف آن مینیمم کردن ریسک است. برنامه ریزی تصادفی یک چهارچوب کلی برای عدم قطعیت های مدل فراهم می نماید. که درآن یک توزیع احتمالی برای داده های غیر قطعی انتخاب می شود و مدل برنامه ریزی ریاضی فرموله می شود. در این مطالعه، مسئله بهینه سازی سبد سرمایه گذاری با این فرض بررسی می شود که یک سرمایه گذار، بودجه اولیه ای دارد و قصد دارد یک سبد سرمایه گذاری از دارایی های ریسکی تشکیل دهد و اهداف متناقض ازقبیل نرخ بازده، نقدینگی و ریسک را درنظر می گیرد. مهم ترین مشخصه در این مسئله بهینه سازی، عدم قطعیت برخی از داده های ورودی ( ازقبیل بازده ) است. بنابراین، برای کنترل چنین مسائلی باید از متدهای احتمالی به موازات تکنیک های بهینه سازی چندهدفه استفاده کرد. درنتیجه، می توان مدل های تصمیم بهینه سازی سبد سرمایه گذاری را با درنظر گرفتن عدم قطعیت بازسازی نمود. در این پایان نامه تکنیک های برنامه ریزی تصادفی، اثرتکنیک های بهینه سازی تصادفی بر حل مسئله انتخاب سبد سرمایه گذاری، رویکردهای تبدیل مرزکارایی به یک نقطه و مطالعات انجام شده در این زمینه توضیح داده می شود و در پایان دو مدل برای انتخاب سبد سرمایه گذاری چندهدفه در شرایط تصادفی یکی براساس رویکرد برنامه ریزی تصادفی مقید و ? - محدودیت و دیگری با ترکیب برنامه ریزی آرمانی مینیماکس و برنامه ریزی تصادفی مقید ارائه می گردد. مدل های مطرح شده با نمونه هایی از سهام مختلف توضیح داده می شود.