شناسایی علف­های­هرز مزارع زعفران بعنوان یکی از اساسی ترین اقدامات در مدیریت علف­های هرز این محصول محسوب می­شود. درسال زراعی 1388-1387 در چهار منطقه قاین، اسفدن،دشت بیاض و آبیز 20 مزرعه (در هر منطقه مزارع یک تا پنج­ساله)مشخص شدند که نشانگر شاخص منطقه زعفرانکاری و بیانگر میانگینی از وضعیت کشت وکار و مدیریت اعمال شده در کل منطقه مورد بررسی بودندو با شمارش علف­های هرز به تفکیک جنس، گونه و تعداد در هر مزرعه در نقاط نمونه­برداری، شاخص­های جمعیتی و شاخص­های تنوع آنها محاسبه شد. در هر مزرعه طول و عرض جغرافیای مکان مورد اندازه­گیری توسط دستگاه gps ثبت شد. با استفاده از این اطلاعات نقشه پراکنش گونه­های مختلف علف­های هرز مزارع زعفران درمحیط gis تولید گردید. علاوه بر این وزن خشک علف­های­هرز نیز در هر بار نمونه­برداری اندازه­گیری شد. نقشه­های مربوط به شاخص ­های تنوع و وزن خشک در محیط نرم افزارarcview gis در چهار تاریخ از بین 12 تاریخ نمونه­برداری شده که از اهمیت بیشتری برخوردار بود، ترسیم شد. نتایج نشان داد که در بین مناطق مورد بررسی علف های هرز جودره(hordeum spontaneum)، شاهی وحشی (cardaria draba)، بومادران (achillea wilhemssi)، درشتوک(malcolmia africana) و هفت بند (polygonum aviculare) از شاخص غالبیت بیشتری نسبت به سایر علف­های هرز برخوردار بودند. بیشترین میزان شاخص­های تنوع و همچنین بیشترین مقدار وزن خشک علف­های­هرز را دو منطقه قاین و اسفدن دارا بودند. کمترین مقدار وزن خشک در مزارع آبیز مشاهده شد. مزارع قاین و آبیز بیشترین تراکم علف هرز را دارا بودند.