شرایط بهینه تولید روغن، آراشیدونیک اسید و بیان ژن های موثر در تولید این دو محصول توسط گونه قارچی مورتیرلا آلفینا cbs 754.6 بررسی شد. نتایج نشان داد منبع پروتئینی سویا بدون عناصر معدنی کمترین تاثیر را در افزایش توده زیستی داشته در حالیکه باعث افزایش قابل توجهی در میزان آراشیدونیک اسید شده است. منبع پروتئینی عصاره مخمر با عناصر معدنی بیشترین تاثیر را در افزایش توده زیستی و کمترین تاثیر را در افزایش آراشیدونیک اسید داشته است. چنین استنباط می شود هر شرایطی که باعث افزایش توده زیستی شود تاثیر نامناسبی در تولید آراشیدونیک اسید دارد. مقادیر بهینه پیش بینی شده برای متغییر های گلوکز و پودر سویا به روش سطح پاسخ به منظور تولید بیشینه روغن (48 درصد توده زیستی) به ترتیب 70 و 10 گرم در لیتر و تولید بیشینه آراشیدونیک اسید (40/56 درصد روغن) 35/50 گرم در لیتر گلوکز و 30/18 گرم در لیتر سویا می باشد. در محیط بهینه تولید روغن افزایش قابل توجهی در این ترکیب بعد از توقف رشد بوجود آمده و در شرایط بهینه تولید آراشیدونیک اسید، این اسید چرب با کاهش روغن افزایش قابل توجهی در روز هشتم می یابد. در این شرایط بیان ژن های غیر اشباع ساز و طویل ساز با کاهش روغن افزایش قابل توجهی یافت. در واقع تغییر منبع انرژی از قند احیاء به روغن از عوامل اصلی افزایش سطح بیان ژن های غیراشباع ساز و طویل ساز می باشد. نتایج نشان داد که ژن طویل ساز glelo از ژن های محدود کننده تولید آراشیدونیک اسید در اوایل فرایند تولید آراشیدونیک اسید در محیط بهینه آن می باشد.