چکیده مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه کمال گرایی و ابعاد خشم در بیماران کرونری قلب و افراد سالم برای ترسیم دقیق تر نیمرخ روانی این افراد انجام شد. روش: 50 نفر از بیماران کرونری قلب که به بیمارستان امام خمینی خمین و یا مطب متخصص قلب خمین مراجعه کردند و توسط پزشک تشخیص داده شدند، و50 نفر از افراد سالم که به عنوان همراه و یا به دلایل دیگر به این مراکز مراجعه کردند، و از نظر دامنه سنی، جنس و وضعیت تأهل مانند گروه بیمار بودند، پرسشنامه کمال گرایی اهواز و پرسشنامه خشم حالتی – صفتی اسپیلبرگر را تکمیل کردند. یافته ها: گروه بیماران کرونری قلب از نظر کمال گرایی تفاوت معناداری با گروه سالم نداشتند. خشم و ابعاد آن نیز در دو گروه فاقد تفاوت معنادار بود. در این پژوهش میان خشم و کمال گرایی ارتباط وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به اینکه جامعه مورد پژوهش (شهرستان خمین) از شهر های کوچک می باشد و سبک زندگی افراد در این جوامع متفاوت است معنادار نبودن تفاوت خشم را در این افراد را می توان به کمتر بودن استرس در این جوامع دانست. همچنین در مورد کمال گرایی، با توجه به بالا بودن میانگین هر دو گروه باید احتمال ابتلا گروه سالم را نیز در نظر داشت. از آنجا که نتیجه تحقیق متفاوت با یافته های پیشین است، پیشنهاد می شود که این تحقیق در جوامع مشابه تکرار شود.