چکیده یکی از رهنمودهای بنیادین اسلام ، ازدواج است که هدف از آن آرامش زن و مرد در کنار هم و به وجود آمدن انس و الفت بین آن دو و تربیت فرزندان صالح است که این اهداف جز با در نظر گرفتن کفویت در نکاح امکان پذیر نیست.کفویت در نکاح دارای معنای واحدی در علم فقه نیست، به طوری که می توان فراتر از معنای لغوی، تعریف اصطلاحی جامعی برای آن در نظر گرفت. دراین تحقیق که با عنوان «بررسی مسئله کفویت زوجین از دیدگاه فرق ومذاهب اسلامی» می باشد،خواهیم گفت :که فقهای شیعه در سه مبحث در باب نکاح به بحث کفائت می پردازند: یکی جایی که از کفائت به عنوان شرط صحت نکاح یا عاملی که عدم رعایت آن موجب ایجاد حق فسخ می گردد یا آثار دیگری در پی دارد ؛ دوم جایی که فقها بر اساس آیات و روایات به بیان مشخصات زوج مناسب و نیز معیارهای کفائت در نکاح می پردازند ؛ سوم این که اگر پدر یا جد پدری از نکاح باکره بالغه رشیده با کفو خود، ممانعت کنند، کسب اجازه ایشان برای نکاح لازم نیست و در ادامه به بیان دیدگاه های مذاهب مختلف اهل سنت پیرامون کفا ئت در نکاح و تطبیق نظرات آنها با نظرات فقهای شیعه خواهیم پرداخت و همچنین به چند سوال اساسی پاسخ داده خواهد شداز جمله: 1- معیارهای مطرح شده در مسئله کفویت زوجین از دیدگاه مذاهب اسلامی چه موا ردی می باشد؟ 2- آیا کفویت می تواند به عنوان شرط صحت نکاح تلقی شود ویا عدم تحقق آن موجب فسخ نکاح میان زوجین گردد؟ مهم ترین معیارهای کفویت در فقه امامیه، اسلام زوجین، ایمان زوج در صورت مومن بودن زن و تمکن زوج از پرداخت نفقه می باشد. در حالیکه معیارهای معتبر در فقه عامه: نسب، دین، حریت، اسلام آباء و اجداد، مال و سلامت می باشد. اسلام به اتفاق فقهای شیعه، شرط صحت عقد نکاح اما از نظر فقه عامه ،شرط لزوم عقد نکاح می باشد. روش تحقیق در این پایان نامه ،روش کتابخانه ای می باشد