هدف از این تحقیق، مقایسه اثرات بازی و فعالیت بدنی منظم بر برخی از شاخص های فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دختران نو جوان است.جامعه آماری را دانش آموزان دختر مقاطع راهنمایی شهرستان شهریار تشکیل می دادند. که به طور تصادفی دانش آموزان روستای دهشاد ، مدرسه شهید فروزنده پور با دامنه سنی 11-13 سال انتخاب شد.آزمودنی ها به طور تصادفی به 3 گروه 10 نفری تقسیم شدند (گروه بازی، فعالیت بدنی منظم ، کنترل). گروه بازی و گروه فعالیت بدنی منظم در یک برنامه تمرین 8 هفته ای با 3 جلسه در هر هفته شرکت کردند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های زندگی عادی و روزمره خود مشغول بودند.قبل و پس از برنامه تمرین 8 هفته ای، vo2max (توسط آزمون شاتل ران) 0توده بدنی،bmi ، درصد چربی بدن(توسط کالیپر)، whr،استقامت عضلانی (آزمون دراز و نشست)،انعطاف پذیری (آزمون خمش به جلو) ، چابکی (آزمون دوی 9×4 متر)محاسبه شد. بعد از جمع آوری اطلاعات خام با استفاده از آمار استنباطی توسط فرمول k-s کلموگروف اسمیرنوف برای طبیعی بودن داده ها و آزمون t همبسته و تحلیل واریانس یک راهه جهت تجزیه تحلیلها استفاده شد. نتایج حاکی از این بود که vo2max، درازو نشست، خمش به جلو دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی منظم و بازی افزایش معنادار ودر گروه کنترل کاهش معنا دار داشت وتوده ی بدن ، bmi ، whr،رکورد دوی 9×4 دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی منظم و بازی کاهش معنادار ودر گروه کنترل افزایش معنادار داشت. درصد جربی بدن دختران نوجوان پس از دوره 8 هفته ای در گروه فعالیت بدنی و بازی کاهش معنادار ودر گروه کنترل افزایش داشت، اما معنادار نبود.بنابراین علارغم بی توجهی به اثر بازی بر بدن، بازی و فعالیت بدنی منظم هر دو بر بهبود عوامل آمادگی جسمانی وفیزولوژیکی و کنترل چاقی موثر است پیشنهادمی شود برای ایجاد تنوع و برانگیختگی دانش آموزان به داشتن فعالیت نیز از می توان بازی های مختلف در برنامه های آموزشی و روزانه آنها سود برد.