لاله واژگون (fritillaria imperialis) از جمله گلهای منحصر بفردی است که به صورت وحشی در مناطقی از کشور ایران رشد می کند. هر ساله به دلیل برداشت کنترل نشده گل و سوخهای این گیاه، بقای لاله واژگون با تهدید روبرو شده است. بنابراین با توجه به ضرورت حفظ و محافظت آز آن در عرصه های طبیعی، ازدیاد درون شیشه ای این گیاه مورد توجه قرار گرفت. با وجود این، به دلیل آلودگی شدید سوخهای لاله واژگون به انواع قارچ و باکتری، ازدیاد آن در شرایط درون شیشه ای، با مشکل روبرو است. با توجه به تعداد محدود سوخهای در دسترس، در این پژوهش گندزدایی ریزنمونه های آلوده در 2 مرحله ی قبل و بعد از کشت مورد آزمون قرار گرفت و توانست تا حد قابل توجهی (80 درصد) مشکل آلودگی نمونه های فلسی را مرتفع نماید. علاوه بر این تاثیر هورمون های نفتالین استیک اسید (naa) با غلظت های 1، 2 و 4 میلی گرم بر لیتر، ایندول بوتریک اسید (iba) با غلظت های 1، 2 و 4 میلی گرم بر لیتر، تیدیازورون (tdz) به غلظت های 1/0، 2/0، 5/0 میلی گرم بر لیتر، کینتین (kinetin) به غلظت های 1،2 و 4 میلی گرم بر لیتر و ترکیب کینتین و naa روی تعداد سوخچه، اندازه و وزن سوخچه، تعداد ریشه از فلس و کالوس مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین تعداد سوخچه (33/8) ، بیشترین اندازه (26 میلی متر)، وزن (59/1 گرم)، و تعداد ریشه (8) از روی فلس در محیط کشت موراشیگی و اسکوگ (ms) در حضور mg/l naa2 به دست آمد. بالاترین تعداد سوخچه (66/6) از کالوس در تیمار mg/l naa2 + mg/l kiniten2 مشاهده شد.