چکیده قرآن کریم یک دستاورد بی نظیر است که زبان آن در میان افراد بشر حتّی در میان فصیح ترین عرب ها تقلیدناپذیر می باشد، این کتاب بشر را به مبارزه طلبید تا اگر می توانند مانند آن را بیاورند ولی بشر از آوردن حتی یک آیه ناتوان شد و در برابر اعجاز قرآن سر تسلیم فرود آورد. این ناتوانی محققان و پژوهشگران را بر آن داشت تا در خصوص اعجاز آن به پژوهش بپردازند. اعجاز قرآن در سه سطح مطرح شد که هر کدام به طور جداگانه در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته اند. این سطوح رویکردهای قائل به صرفه، بلاغت و نظم بودند. بخش اعظم این کتاب به رویکردهای دوم و سوم پرداخته است که هر یک طرفداران خود را دارند. این کتاب در سال 2004م./1383هـ..ش در 243 صفحه نگاشته شده و در انتشارات اتحاد الکتاب العرب در دمشق به چاپ رسیده است. متن قرآنی علی رغم استفاده فراوان از اسالیب و سبک های متداول زبان عربی، تدوینی نو به خود گرفته و شاهکاری ادبی به شمار می رود. در نتیجه به نوعی از قواعد متداول این زبان خروج کرده و این خروج به بهترین شکل در این کتاب مقدس نمود یافته است. درج متن قرآن در ضمن هیچ کدام از قالب های مشخص ادبی همچون شعر، نثر، خطابه و... به راحتی امکان پذیر نبود. از این رو مخالفان پیامبر تعابیر مختلفی را به آن نسبت دادند همچون: سحر، جنون، شاعری، کهانت و ... که این خود دلیلی است بر ناتوانی آنان در درک سبک قرآن. در این کتاب سعی شده رویکردهای نقدی مطرح شده در حوزه اعجاز مورد بررسی قرار گیرد. واژگان کلیدی: قرآن، اعجاز، تحدی، بلاغت، نظم.