تحولات سیاسی- اجتماعی سال های پس از مشروطه و دوره رضاشاه، زمینه ساز تربیت بانوانی شد که در دوره محمدرضا پهلوی، مطالبات حقوقی زنان را طرح و پیگیری نمودند. تلاش های این بانوان، طی سالهای1320 تا1340 هـ..ش در سطح جامعه با اقبال کمی روبرو شد. تلاش های برخی دولت های وقت هم که در راستای طرح مطالبات حقوقی زنان گام هایی برداشتند از سوی جامعه مردسالار و سنتی ایران پس زده شد و تا حدود زیادی بی نتیجه ماند. از سال 1341 هـ..ش و با آغاز اصلاحات، موضوع حقوق بانوان با اقبال بیشتری مواجه شد، بطوریکه انقلاب سفید دگرگونی های قابل توجهی را در این زمینه ایجاد نمود و برخی مصوبات در زمینه حقوق سیاسی و اجتماعی بانوان در سطح مجلس شورای ملی به تصویب رسید. پایان نامه پیش روی در صدد است تا ضمن بررسی تلاش های بانوان در میانه سال های 1320 تا 1346 برای طرح مطالبات حقوقی شان، به تاثیر تحولات سیاسی- اجتماعی این سال ها، بر بهبود وضعیت حقوقی زنان بپردازد. برای محدود نمودن ابعاد موضوع و تمرکز بر بحث تنها به آن دسته از تحولات سیاسی و اجتماعی پرداخته شده که بر حقوق زنان تاثیر داشته اند و از ذکر سایر موارد چشم پوشی شده است. به منظور دستیابی به این مهم، تنها به توصیف وقایع و موضوعات بسنده نشده بلکه با بهره گیری از روش توصیفی– تحلیلی به بررسی و تحلیل وقایع و موضوعات به جای مانده از میان منابع و اسناد سالهای 1320 تا 1346 ه.ش پرداخته است. طی سالهای 1320 تا 1340، به رغم برخی تلاش های انجام شده، تغییری اساسی در زمینه حقوق زنان مشاهده نمی شود. اما بعد از سال 1341 و همزمان با انقلاب سفید و انجام برخی اصلاحات اجتماعی، نه تنها زنان از حق رأی بهره مند شدند و نمایندگانی از ایشان بر کرسی های مجلس شورای ملی تکیه زدند، بلکه در زمینه حقوق اجتماعی، خصوصاً حقوق خانواده، شاهد تغییرات چشمگیری هستیم.