زیتون (olea eurpaea l.)، یکی از محصولات راهبردی کشاورزی در حوزه ی مدیترانه محسوب می شود. این گیاه قابلیت کشت در بیشتر مناطق کشور را داراست. ریزازدیادی زیتون در مقایسه با روش های مرسوم، امکان تولید گیاهچه از پایه های مادری با صفات مناسب و در حجم انبوه را طی مدت زمان کوتاهی فراهم می کند. هدف از این مطالعه بررسی امکان افزایش نوساقه زایی در رقم-های زرد و ماری و همچنین جنین زایی از برگ رقم های کرونایکی و ماری در شرایط درون شیشه ای بود. در این تحقیق، تاثیر روش ضدعفونی (اتانول 70 درصد (v/v)، هیپوکلریت سدیم 20 درصد (v/v) با 5 درصد کلر فعال و کلرید جیوه)، اثر رقم (رقم های زرد و ماری)، محیط کشت (om، wpm و dkw تغییریافته)، غلظت های مختلف گلوتامین (صفر و 2190 میلی گرم بر لیتر)، منبع هیدرات کربن (g/l 36 مانیتول و g/l 30 ساکارز)، کیفیت نور (فلورسنت، قرمز و آبی)، دایک گولاک سدیم (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 میلی گرم بر لیتر)، تعیین زمان بهینه استفاده از دایک گولاک سدیم در محیط کشت ( یک تا 5 هفته) و در نهایت روش فاز دو لایه بر نوساقه زایی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین تاثیر نوع محیط کشت و غلظت گلوتامین بر جنین زایی، ایجاد و توسع? کالوس در رقم های کرونایکی و ماری، بررسی شد. نتایج بیانگر کمترین میزان آلودگی در هنگام استفاده از کلرید جیوه بود. محیط کشت om فاقد گلوتامین در رقم زرد و wpm در رقم ماری، به همراه مانیتول بیشترین راندمان تکثیر، کاربرد نور قرمز در رقم ماری، غلظت mg/l 5 دایک گولاک سدیم و نور فلورسنت و در طی 3 هفته در رقم زرد، بیشترین میزان نوساقه زایی را به همراه داشت. در بخش جنین زایی از کالوس، در هر دو رقم کرونایکی و ماری بیشترین میزان کالوس زایی در محیط کشت ½ms مشاهده شد و استفاده از گلوتامین تاثیری بر تشکیل ساختارهای جنینی نداشت.