هدف از این تحقیق، بررسی رابطه بین دامنه حرکتی مچ پا و زاویهq در مفصل زانو با عملکرد پای شنای کرال سینه و کرال پشت دانشجویان پسر شناگر می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان پسر شناگر که واحد درس شنای تخصصی را پاس کردند. به همین منظور، تعداد 34 شناگر کرال سینه و پشت از دانشجویان با میانگین سنی 68/2 ± 68/23 سال، میانگین قد 52/5 ±11/176 سانتی متر و میانگین جرم بدن 35/9 ± 88/71 کیلوگرم بصورت در دسترس شرکت نمودند. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که به روش میدانی انجام گرفت. ابتدا زاویه q پای راست و چپ آزمودنی ها بصورت خوابیده به پشت و با استفاده از گونیامتر اندازه گیری شد و میانگین زاویه qپای راست و چپ محاسبه شد. سپس متغیرهای قد ایستاده، وزن، شاخص توده بدن(bmi )، ضخامت چربی قسمتهای سه سر، سینه و تحت کتفی ( برای تعیین درصد چربی )، دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن دقیقا قبل از آزمون های رکورد پازدن شنای کرال سینه و پشت، تعداد پای شنای کرال سینه و پشت و مسافت طی شده به ازای هر پازدن شنای کرال سینه و پشت به مسافت 15 متری عرض استخرانجام شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری: - بین دامنه حرکتی مفصل مچ پا ( دورسی و پلانتار فلکشن ) با زمان پای شنای کرال سینه همبستگی منفی معنی داری وجود داشت ( 01/0 ?p ) و با مسافت طی شده به ازای هر ضربه پای شنای کرال سینه همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد ( 01/0 ?p ) - بین زاویهq با زمان پای شنای کرال سینه و شنای کرال پشت همبستگی مثبت معنی داری وجود مشاهده شد (05/0 ?p ) نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نقش اندازه دامنه حرکتی دورسی و پلانتار فلکشن در شنای کرال سینه و زاویه q در شنای کرال سینه و پشت برای موفقیت، گزینش و استعدادیابی شناگران مذکور با اهمیت هستند.