هدف پژوهش حاضر مقایسه ترکیب بدنی و خرده مقیاس های تصور بدنی قایقرانان نخبه زن و مرد رشته های روئینگ، دراگون بوت ،کایاک و بررسی ارتباط بین تصور بدنی با ترکیب بدنی آن ها بود. آزمودنی های پژوهش 45 قایقران زن و مرد نخبه با میانگین سن 3.24±20.14 سال، قد 9.77±176.94 سانتی متر و هدف توده بدن 11.83±69.21 کیلوگرم بودند. از پرسشنامه خود توصیفی بدنی با 11 خرده مقیاس فعایت بدنی، ظاهر بدن، چربی بدن، هماهنگی، انعطاف پذیری، استقامت، قدرت، سلامتی، صلاحیت ورزشی، تصور بدنی کلی و عزت نفس کلی برای ارزیابی تصویر بدنی و از شاخص های قد، توده بدن، شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن برای ارزیابی ترکیب بدنی استفاده شد. نتایج نشان داد قایقرانان روئینگ بلند قدتر و قایقرانان کایاک جوان تر بودند. زنان و مردان تنها در خرده مقیاس فعالیت بدنی با هم تفاوت داشتند(p= 0/007). و رابطه مثبت و معناداری بین سن و ظاهر بدن(p=0/008، r=0/41)، توده بدن و ظاهر بدن (p=0/043، r=0/31) و درصد چربی با خرده مقیاس های فعایت بدنی(p=0/008، r=0/41) و انعطاف پذیری (p=0/013 ، r=0/38) و صلاحیت ورزشی(p=0/013 ،r=0/38 ) و نیز رابطه منفی و معناداری بین قد و خرده مقیاس های فعالیت بدنی(p=0/005 ، r = -0/42) و انعطاف پذیری (p=0/047، r=-0/30) و هماهنگی(p=0/035 ، r=-0/31) دیده شد.همچنین تصویر بدنی مردان رشته های مختلف در خرده مقیاس های ظاهربدن (p= 0/032) و استقامت (p= 0/011) وانعطاف پذیری (p= 0/018) و قدرت (p= 0/010)و زنان تنها در قدرت (p= 0/049) با هم تفاوت داشت. نتیجه این که قایقرانان زن و مرد رشته های مختلف در شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و توده بدن با هم اختلاف معناداری ندارند. مردان رشته روئینگ بهترین تصور را از ظاهر بدن ، قدرت و استقامت و مردان رشته دراگون بوت بهترین تصور را از انعطاف پذیری و زنان رشته دراگون بوت بهترین تصور را از قدرت خود داشتند.