پلی بوتادین دارای ایزومر های متفاوتی می باشد که نحوه ی قرارگیری آنها در ساختار زنجیر بر روی تخریب پلی بوتادین تاثیر بسزایی دارد. از طرف دیگر هنگامی که جرم مولکولی پلی بوتادین کاهش یابد، گروه های انتهای زنجیر بر روی طیف های رزونانس مغناطیسی هسته تاثیر گذاشته و باید تخریب با توجه به این تاثیر بررسی گردد. تخریب پلی بوتادین در شرایط متنوعی مانند: تخریب حرارتی در دمای oc250، تخریب با پرتو الکترون که همگی در یک اتمسفر خنثی انجام می شوند، با تکنیک های متنوع دستگاهی مانند رزونانس مغناطیسی هسته کربن-13 و هیدروژن-1 و کروماتوگرافی ژل تراوایی، قبل از شبکه ای شدن کامل بررسی گردید. در این مطالعه انواع متنوعی از پلی بوتادین با جرم مولکولی پایین با درصدهای متفاوت از ایزومر 1و2-وینیل، انتخاب گردیدند. برای تخریب حرارتی، نمونه های خالص و مخلوط شده از این پلی بوتادین ها در زمان های متوالی حرارت داده شدند. طیف های رزونانس مغناطیسی هسته کربن-13 نشان دادند که دو نوع مکانیسم متفاوت شبکه ای شدن که هر دو گروه های متیل ایجاد می کنند، وجود دارد. مکانیسم اول واکنش بین دو ایزومر 1و2-وینیل از دو زنجیر مختلف و مکانیسم دوم واکنش بین یک ایزومر 1و2-وینیل با یک ایزومر سیس یا ترانس از دو زنجیر مختلف می باشد. همچنین طیف های رزونانس مغناطیسی هسته کربن-13 نشان دادند که حضور ایزومر 1و2-وینیل در ساختار پلی بوتادین جهت شبکه ای شدن ضروری می باشد. علاوه بر این تنها ایزومر های سیس و ترانسی می توانند در مکانیسم دوم شبکه ای شدن شرکت کنند که ایزومر 1و2-وینیل از سر به آنها چسبیده باشد. برای تخریب تشعشعی پلی بوتادین های متفاوت در معرض حداکثر 320 kgy برای تابش الکترون قرار گرفته اند. در تخریب الکترونی نتایج کروماتوگرافی ژل تراوایی، دو پدیده را نشان داد. یکی از آنها شبکه ای شدن در کنارشکست زنجیری تا 320 kgy و دیگری وابستگی شدید شبکه ای شدن به حضور ایزومر 1و2-وینیل می باشد. از طرف دیگر تکنیک های متنوع رزونانس مغناطیسی هسته نشان داد که در تخریب الکترونی پیوند های دوگانه در اثر شبکه ای شدن کاهش می یابند که در این میان کاهش باند های دوگانه ایزومر 1و2-وینیل در مقایسه با ایزومر 1و4 بسیار بیشتر می باشد