پیدایش مرحله ی جدیدی از نظام سرمایه داری بعد از جنگ جهانی دوم همزمان است با ظهور عصر اطلاعات و رسانه جمعی. در چنین جامعه ای سیر آزادانه ی نشانه ها در فضای بی اساس مجازی بر سرعت فرسایش واقعیت می افزاید. به اعتقاد بودریار، فقدان واقعیت به واسطه ی شبیه سازی آن و تولید حاد واقعیت (hyperreality) پنهان خواهد ماند. این پژوهش بر آن است که جامعه فرانوین توصیف شده در سه رمان بریان مور را با توجه به نظرات بودریار بررسی کند. این رمان ها عبارتند از: فرگوس (1970)، کاتولیک ها (1972) و مجموعه ی عظیم ویکتوریایی (1975). آثار انتخاب شده جامعه ای مصرف گرا را به تصویر می کشند که در آن نامتناهی بودن اشیاء تولید شده، هویت و انسانیت بشر معاصر را به چالش می کشد. افزون بر این، در چنین جامعه ای ارزش های اصیل موجود در هنر، تاریخ، ارتباطات انسانی و مذهب جای خود را به همتای حادواقعیشان می دهند. پژوهش حاضر اطلاق پذیری عقاید بودریار درباره ی جهان وانموده زده ی (semiurgic) معاصر را در رمان های ذکر شده ی مور بررسی می کند.