نام پژوهشگر: مونا نادمیان
مونا نادمیان عفت السادات افضل طوسی
چکیده سوررئالیسم در میان جنبش های هنری قرن بیستم موقعیت ممتازی دارد: در دوره ای که جریان اصلی مدرنیسم تجسمی با تلاشی فزاینده بقایای مضمونی و ادبی خود را کنار می زد و حرکت بسوی خود ارجاعی و انتزاع مطلق را ادامه می داد. هدف سوررئالیسم، به عنوان جنبشی آوانگارد، افزودن تکنیک یا سبکی تازه به مجموعه جریان های هنری پیش از خود نبود؛ و به همین علت، در عین برخورداری از جدیت وحدت مدرنیستی می توانست از برخی یکسو نگری ها و جدا سازی های مدرنیسم ادبی - هنری فاصله بگیرد. تمایل سوررئالیست ها به تجربه و آزمایش، همکاری سوررئالیسم وعکاسی را در پی داشت. تاکید سوررئالیسم به خلق آثار حاصل از خودکاری ذهن و ضمیرناخودآگاه موجب شد عکاسان به هرچیزی که ظاهراً ماورأ الطبیعی بود اما علتی تصادفی در ذات و سرشت داشت علاقه نشان دهند . هدف از این پژوهش،پرداختن به برخی از خصیصه های این جنبش هنری در قرن بیستم و گرایشهای آن در در رشته های مختلف هنری بویژه کاربرد عکاسی سورئالیستی در طراحی گرافیک است. تا روش ها و راه حل هایی را که با استفاده از عکاسی سوررئالیسم توسط هنرمندان پیشرو در دوره ها و مکاتب مختلف گرافیک همچون مکتب فرانسه، باهاوس و... مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. بدین ترتیب تاثیر گذاری هر مکتب و هنرمندان آن در پیشرفت بیان سوررئال به طور جداگانه مشخص و بیان خواهد شد. پایان نامه در چهار فصل جمع آوری شده است فصل اول اشاره ای به تاریخچه و آرا و افکار فرروانشناسی در فصل دوم پیرامون جنبش سوررئال و اشخاص تاثیر گذار در آن در فصل سوم نیز فلسفه عکاسی، گرافیک و تبلیغات اشاره می شود.در فصل چهارم به جایگاه عکاسی فرواقع نمایی، مکاتب و هنرمندان پرداخته شده است که نشان دهنده ی اهمیت و کاربرد بیان سوررئال می باشد.در نهایت به نظر میرسد عکاسی سورئال با تبلیغات تجاری از پیوند وهمبستگی در خور توجه ایی برخوردار است .