امروزه، تصمیمات صحیح و بموقع برای بقای سازمان ها حیاتی می باشد. به منظور اتخاذ تصیمات صحیح، به اطلاعات قابل اطمینان، دقیق و جامع نیاز است. هوش تجاری یک ابزار مدیریتی است که سازمان ها را قادر به گردآوری و مدیریت بهتر داده ها و اطلاعات و در نتیجه اتخاذ تصمیمات اثربخش می کند. با توجه به مزایای سیستم های هوش تجاری و توجه روز افزون سازمان ها به آن، یکی از مهمترین چالش های پیش روی مدیران، عدم آگاهی آنها از سطح آمادگی سازمان خود در پیاده سازی نظام هوش تجاری است، که ممکن است سرمایه-گذاری آنها در این رابطه با شکست مواجه شود. در این تحقیق سعی شده است تا رویکردی جهت بررسی سطح آمادگی سازمان ها در استقرار نظام هوش تجاری ارائه شود. مراحل تحقیق از 3 بخش کلی تشکیل شده اند. بخش اول بیشتر بروی شرح کلی از مفهوم هوش تجاری و مدل های ارزیابی آمادگی و بلوغ آن اشاره دارد. در بخش دوم یک مدل برای ارزیابی آمادگی سازمان ها در زمینه استقرار نظام هوش تجاری در نظر گرفته شده است، که بر مبنای رویکرد ارائه شده توسط استیو ویلیامز و نانسی ویلیامز است. این مدل 3 عامل کلیدی موفقیت را در رابطه با استقرار موفق آمیز نظام هوش تجاری مشخص می کند که عبارتند از: توانایی انطباق و کنترل، توانایی بکارگیری و بهره برداری و توانایی نقل و انتقال که فرضیات تحقیق بر اساس آنها ارائه شده اند. لازم به ذکر است که زیرشاخص های مدل مورد نظر مورد ارزیابی و بهبود قرار گرفت. در بخش سوم با استفاده از پرسشنامه و روش های آماری، از مدل، جهت ارزیابی سطح آمادگی هوش تجاری در سازمان فناوری اطلاعات شهرداری تهران در قالب یک مطالعه موردی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل 75 نفر از کارشناسان و کارمندان و حجم نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب شد که در برگیرنده 63 نفر است. نتایج تحقیق نشان داد که سازمان مورد نظر، از نظر آمادگی در سازگاری و نظارت بر روندهای توسعه نظام هوش تجاری در سطح متوسط، از نظر آمادگی در بکارگیری و بهره برداری اثربخش از نظام هوش تجاری در سطح ضعیف و از نظر آمادگی در نقل و انتقال با کیفیت و بموقع داده ها و اطلاعات نظام هوش تجاری در سطح مطلوب قرار گرفته است.