چکیده به منظور تعیین مناسب ترین روش و زمان انجام پیوند گردو مطالعه ای در سال های 1388 و 1389 انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با 8 تیمار در 3 تکرار انجام شد و در هر کرت آزمایش 5 نهال پیوند شده قرار داده شد. روش های پیوند اسکنه، نیمانیم زبانه ای، شکمی و وصله ای در چهار زمان مختلف بهمن، خرداد، تیر و مرداد، در یک نهالستان خصوصی واقع در شوراب صغیر، بخش سامان در استان چهارمحال و بختیاری اجرا گردید. صفت های درصد گیرایی، قطر پیوندک، طول پیوندک و تعداد برگ در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین زمان ها و روش های مختلف اجرای پیوند از نظر درصد گیرایی، اختلاف معنی داری در سطح 1? وجود دارد. بالاترین درصد گیرایی از پیوندهای شکمی (100?) و وصله ای (3/93?) مردادماه حاصل گردید. پیوندهای شکمی و وصله ای تیرماه هردو با 80? گیرایی در مرتبه سوم و چهارم و پیوندهای وصله ای و شکمی خرداد با 3/73? و 60? به ترتیب در رده های پنجم و ششم قرار گرفتند. از پیوندهای زمستانه نیز نتایج نسبتاً مطلوبی حاصل گردید. پایین ترین میزان گیرایی پیوند مربوط به پیوند نیمانیم زبانه ای بود. پیوندهای فروردین و اردیبهشت و همین طور پیوند نیمانیم در فصل خواب گیرایی بسیار ضعیفی نشان دادند، لذا این تیمارها از آنالیز واریانس حذف گردیدند. رشد قطری پیوندک در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری در سطح 5? داشت. رشد طولی و تعداد برگ بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری در سطح 1? داشتند. بیش ترین رشد قطری و هم چنین بیش ترین رشد طولی پیوندک از پیوند در ماه خرداد حاصل گردیده است؛ به طوری که تیمار وصله ای خرداد بالاترین قطر و طول پیوندک را به خود اختصاص داد. بیش ترین تعداد برگ نیز از تیمار نیمانیم زبانه ای فصل خواب به دست آمد. هم چنین آزمایش دیگری جهت بررسی اثر تنطیم کننده های رشد گیاهیiba و naa در غلظت های مختلف انجام شد و در آن دو روش تیمار جوانه و تیمار ریشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از همه این تیمارها نسبت به شاهد بسیار ضعیف بود و این هورمون ها تأثیر مثبتی بر گیرایی پیوند نداشتند و استفاده از آن ها جهت افزایش گیرایی پیوند توصیه نمی گردد. واژه های کلیدی: گردو، پیوند جوانه، پیوند شاخه و درصد گیرایی.