این پژوهش به منظور بررسی اثرات مواد فعال در سطح غیریونی بر روی میزان تراوایی گاز در مخازن گازی که به علت افت فشار تولید میعانات می کنند صورت گرفت. این مواد با دفع آب و نفت میعانات را از روی سطح سنگ دفع کرده و سبب افزایش میزان تراوایی گاز می شوند. در واقع این ماده فعال در سطح با تغییر ترشوندگی در یک سیستم سنگ – آب – گاز از حالت شدیدا آب تر به گاز تر و برای یک سیستم سنگ – میعانات – گاز از حالت شدیدا نفت تر به ترجیحا نفت تر (تقریبا خنثی) تغییر دهد. تست های خارج از دستگاه سیلاب زنی در محیط آزمایشگاه به همراه تست سیلاب زنی مغزه در دما و شرایط مخزن مورد نظر ثابت می کند که این ماده فعال در سطح توانسته علاوه بر پایداری خاصیت آب گریزی/نفت گریزی را ایجاد نماید، میعانات را از سیتم خارج سازد و میزان تراوایی را به خوبی بهبود بخشد.