خصوصیات مهندسی (فیزیکی و مکانیکی) خاک از منابع مهم شناخت خاک هستند که درکنار خواص شیمیایی و بیولوژیکی خاک می توانند وسیله ای برای توجیه رفتار خاک باشند. در این تحقیق، برخی خواص مهندسی خاک مانند چگالی ظاهری، رسانایی هیدرولیکی، مقاومت به نفوذ، مقاومت برشی و پارامترهای مقاومت برشی (چسبندگی داخلی و زاویه اصطکاک داخلی خاک) اندازه گیری شد. تاثیر سطوح مختلف عمق و رطوبت در مرحله اول و سطوح مختلف عمق و پادلینگ در مرحله دوم و اثرات متقابل آنها بر روی خصوصیات مذکور در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف رطوبت و عمق و اثر متقابل آنها بر چگالی ظاهری، مقاومت به نفوذ، مقاومت برشی و پارامترهای مقاومت برشی خاک (چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی) در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. در مرحله اول آزمایشات چگالی ظاهری، مقاومت به نفوذ، مقاومت برشی و پارامترهای مقاومت برشی با افزایش سطح رطوبت و عمق به ترتیب کاهش و افزایش یافتند. در مرحله دوم آزمایشات چگالی ظاهری، مقاومت به نفوذ، مقاومت برشی، رسانایی هیدرولیکی و پارامترهای مقاومت برشی با افزایش تعداد دفعات عملیات پادلینگ کاهش یافتند و با افزایش عمق به غیر از رسانایی هیدرولیکی، افزایش یافتند. رسانایی هیدرولیکی خاک در لایه های پادل شده با افزایش عمق کاهش یافت. عملیات پادلینگ با افزایش رطوبت و کاهش چگالی ظاهری خاک موجب کاهش مقاومت مکانیکی، رسانایی هیدرولیکی خاک، چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی در تعداد دفعات مختلف عملیات پادلینگ شد. می توان گفت یک بار عملیات پادلینگ برای حفظ رطوبت، کاهش تخریب خواص فیزیکی، مکانیکی خاک و کاهش انرژی مورد نیاز برای آماده سازی اراضی شالیزاری مناسب تر از سه بار انجام عملیات پادلینگ می باشد.