ابهام و عدم قطعیت موجود در داده های پروژه های واقعی سبب بروز ریسک در معیارهای ارزیابی پروژه ها می گردد. در سال های اخیر استفاده از منطق فازی در حوزه ی مدیریت ریسک به دلیل سازگاری بیشتر با عدم قطعیت، به طرز چشمگیری مورد توجه محققین این رشته قرار گرفته است.آنالیز ریسک به عنوان بخشی از چرخه ی مدیریت ریسک، با توجه به ماهیت نامطمئن پروژه ها، به اولویت بندی ریسک های شناسایی شده می پردازد. این پایان نامه با توجه به قابلیت نظریه ی فازی در مدل سازی عدم قطعیت، این نظریه ی ارزشمند را در آنالیز ریسک به کار می گیرد. به دلیل ضعف در مستندسازی پروژه ها و عدم دسترسی به اطلاعات ثبت شده، یکی از غنی ترین منابع اطلاعاتی، تجربه ی افراد متخصص است. این پایان نامه ضمن صورت بندی ریاضی نظرات کیفی کارشناسان و بیان شاخص های ارزیابی ریسک به صورت متغیرهای زبانی، با استفاده از برخی روش های مقایسه ی اعداد فازی به اولویت بندی ریسک های پروژه می پردازد.