نام پژوهشگر: فائزه محمدی اروجه
فائزه محمدی اروجه علی رحمانی
موسسات حسابرسی بزرگ نسبت به موسسات کوچک خدمات با کیفیت تری را به یک صاحبکار مشخص ارائه می کنند، زیرا وابستگی اقتصادی به صاحبکار در مورد موسسات بزرگ کم اهمیت تر است و همچنین در صورت قصور حسابرسی، موسسات حسابرسی بزرگ تر، اعتبار بیشتری را نسبت به موسسات کوچک تر از دست می دهند. امروزه موسسات بزرگ حسابرسی، به ویژه چهار موسسه بزرگ، نتیجه صدها سال ادغام و تحصیل هستند. ادغام ممکن است به دلیل کاهش هزینه، کارایی بیشتر، افزایش سهم بازار، افزایش قیمت خدمات و در نهایت سودآوری بالاتر، برای شرکای حسابرسی مطلوبیت داشته باشد. از طرفی، نتایج متناقضی در مورد آثار منفی ادغام بر بازار حسابرسی وجود دارد. در این پژوهش، 9 فرضیه به عنوان موانع تشکیل موسسات حسابرسی بزرگ در ایران و از دیدگاه شرکای موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهند که از میان فرضیه های مورد آزمون به ترتیب، ساختار و ویژگی های فرهنگی، ساختار سرمایه و مالکیت، ساختار بــازار خدمات حسابرسی و عدم آشنایی شرکای موسسات حسابرسی با مزایای ادغام از دیدگاه شرکای موسسات حسابرسی به عنوان موانع تشکیل موسسات حسابرسی بزرگ در ایران مطرح اند.