در این تحقیق نانوالیاف شیشه زیست فعال با ترکیب sio2-cao-mgo-p2o5 به روش سل-ژل در حضور پلی وینیل پیرولیدون (pvp) توسط فرآیند الکتروریسی تولید شد. جهت تهیه سل مقادیر مناسبی از teos، tep، نیترات کلسیم و نیترات منیزیم با محلول hcl و مقداری اتانول مخلوط شدند. پس از هم خوردن در مدت زمان معین، نسبت مناسبی از این محلول به اتانولی که مقدار معینی pvp در آن حل شده بود اضافه شد. پس از هم خوردن مجدد، محلول در یک سرنگ پلاستیکی دارای سرسوزنی از جنس فولاد ضدزنگ که به یک منبع ولتاژ بالا متصل است ریخته شد. همچنین از یک تکه ورقه آلومینیومی جهت جمع کردن نانوالیاف استفاده شد. اثر پارامترهای مختلف نظیر ولتاژ و فاصله هوایی، نرخ تغذیه، حلال، غلظت پلیمر بر ریخت شناسی و قطر نانوالیاف مورد بررسی قرار گرفت. برای حذف پلیمر، نانوالیاف به مدت 5 ساعت در دمای ?600 قرار داده شد. همچنین از آنالیز پراش اشعه ایکس برای تشخیص فاز بلوری درنانوالیاف و sem برای مشاهده ریخت شناسی نانوالیاف استفاده شد. در نهایت تست زیست فعالی در محلول sbf به مدت 6، 12 ساعت و 3 روز انجام شد. از آنالیز ftir برای شناسایی پیوندهای مختلف قبل و بعد از غوطه وری در sbf استفاده شد. نتایج حاصله نشان می دهد که قطر نانوالیاف شیشه قبل از عملیات حرارتی در حدود nm 246 است و بعد از عملیات حرارتی در ? 600 بهnm 146 کاهش می یابد که این به دلیل حذف پلیمر از نانوالیاف می باشد. همچنین بررسی اثر پارامترهای مختلف نشان می دهد که با افزایش ولتاژ، فاصله هوایی، نرخ تغذیه و غلظت پلیمر قطر نانوالیاف افزایش می یابد. آنالیز پراش اشعه ایکس نانوالیاف نشان می دهد که تا دمای ?700 نانوالیاف شیشه مورد نظر آمورف بوده و بعد از عملیات حرارتی در دماهای بالاتر فازهای بلوری تشکیل می شود، همچنین تصاویر sem از شیشه- سرامیک تشکیل شده نشان می دهد که ریخت شناسی نانوالیاف کمی تغییر نموده و در عین حال قطر نانوالیاف تغییر قابل ملاحظه ای نکرده است. تصاویر sem و آنالیز ftir نانوالیاف شیشه بعد از غوطه وری در محلول sbf نشان می دهد که نانوالیاف شیشه دارای زیست فعالی بالایی در محیط مصنوعی می باشند.