در بخش اول کار پژوهشی، دو دسته ی جدید از پلیمرهای هیدروکسی پروپیل سلولز (hpc) اصلاح شده با کلسترول، از واکنش بین hpc و دیمر مزوژنیک حاوی کلسترول و یا کلستریل کلروفرمات سنتز شد. شناسایی ساختار تمام مواد سنتز شده با استفاده از آنالیزهای ft-ir و 1h nmr انجام گردید. درجه ی استخلاف کلسترول با استفاده از اسپکتروسکوپی 1h nmr محاسبه شد. خواص کریستال مایع مواد سنتزی با استفاده از مطالعات dsc و میکروسکوپ پلاریزان و رفتار حرارتی پلیمرهای حاوی درصدهای مختلف کلسترول توسط تکنیک tga بررسی شد. همه پلیمرهای سنتز شده دارای خاصیت کریستال مایع ترموتروپیک بودند. تشکیل فاز کریستال مایع لیوتروپیک پلیمرها در حلال استن بررسی و غلظت بحرانی به روش اندازه گیری ضریب شکست تعیین گردید. در بخش دوم، قابلیت مواد تهیه شده برای تشکیل میسل های حساس به دما از پلیمرهای سنتزی مورد بررسی قرار گرفت. یک نمونه ی پلیمری از هر دسته برای تهیه ی میسل انتخاب گردید. میسل های پلیمری توسط روش تبخیر حلال تهیه و خود تجمعی آن ها در محیط آبی توسط اسپکتروسکوپی فلورسانس و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد بررسی قرار گرفت. غلظت تجمع بحرانی برای میسل های تهیه شده با افزایش درجه ی استخلاف کلسترول و کاهش دما، افزایش یافت. ناپروکسن به عنوان یک مدل از داروی آب گریز در این میسل های پلیمری بارگذاری شد. تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که میسل ها کروی بوده و متوسط قطر ذرات 70 نانومتر است. هیدروکسیل پروپیل سلولز اصلاح شده دارای دمای lcst کمتر از hpc و برابر 38.7 درجه ی سانتیگراد بود. بررسی رهش دارو از میسل های بارگذاری شده در دو دمای25 و 40 درجه ی سانتیگراد بررسی شد.