پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین فرسودگی شغلی با سلامت عمومی معلمان تربیت بدنی استان لرستان به انجام رسیده است. از میان 514 نفر دبیر تربیت بدنی با سنوات خدمتی بالای 10 سال استان لرستان ، 217 نفر از آنان به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی(مسلش) و سلامت عمومی ghq گلدبرگ و هیلر استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آماری توصیفی، از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه و آزمون tبرای گروهای مستقل استفاده گردید. و تجریه وتحلیل داده ها با برنامه spss انجام گرفت. نتایج بیانگر آن است که بین فرسودگی شغلی و سلامت عمومی دبیران تربیت بدنی،رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. به طوری که با افزایش فرسودگی شغلی دبیران تربیت بدنی سلامت عمومی آنها کاهش می یابد. همچنین بین مولفه های فرسودگی عاطفی و فقدان موفقیت فردی با سلامت عمومی رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. ولی بین مولفه مسخ شخصیت فرسودگی شغلی و سلامت عمومی دبیران رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین سلامت عمومی دبیران تربیت بدنی مرد بیشتر از دبیران تربیت بدنی زن می باشد. در حالی که بین معلمان زن ومرد از نظر میزان فرسودگی شغلی وزیر مقیاس های آن (فرسودگی عاطفی، مسخ شخصیت وکاهش عملکردی) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. و همچنین فرسودگی شغلی توان تبیین وپیش بینی سلامت عمومی را دارا می باشد. بنابراین می توان گفت فرسودگی شغلی با سلامت عمومی رابطه معنی دار داشته و فرسودگی شغلی می تواند منجر به کاهش سلامت عمومی در دبیران تربیت بدنی استان لرستان شود.