جریان سیال و انتقال گرما بین دولوله ی متحدالمرکز افقی و مسئله کلی جابجایی آمیخته (مجموع جابجایی طبیعی و اجباری) درسیستم های دوار توجه عده زیادی از محققین را به خود جلب کرده است. هم چنین بعد از یک قرن چالش برای افزایش انتقال گرما، مشکل هدایت حرارتی پایین سیالات عامل مانند آب ، نفت، اتیلن گلیکول برای انتقال گرما ، یکی از بزرگترین رقابت ها برای دست یابی به بهترین شرایط برای استفاده از انرژی را پدید آورده است. یکی از راه های غلبه بر این مشکل ، جایگزینی سیالات معمول با بعضی از سیالات اصلاح شده به سیالی با هدایت حرارتی بالاتر است. طی دهه قبل ، تکنولوژی ساخت ذرات با ابعاد نانومتری پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده است و یک نوع جدیدی از مخلوط های جامد-مایع را که نانوسیال نامیده می شود ، تولید گردیده است. هدف از این تحقیق بررسی عددی اثر افزودن نانوذرات با ضریب هدایت حرارتی بالا همچون cuo به سیال موجود در فضای بین دو لوله دوار متحدالمرکز می باشد. مسائل مورد مطالعه در این پژوهش شامل بررسی فرآیند انتقال حرارت در رینولدزها و ضرایب شکل های متفاوت و به ازای درصدهای مختلف نانوذره cuo است. جریان آرام در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد با افزایش درصد نانوذره ضریب انتقال حرارت نیز افزایش می یابدو برای هر ضریب شکل در یک عدد رینولدز مشخص، حالت بهینه اتفاق می افتد. همچنین استفاده از ذرات با ضریب هدایت حرارتی بیشتر برکارایی این روش می افزاید.