دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا و با ثبات از جمله مسائل مهم هر کشور می باشد. به دلیل ارتباط نزدیک رشد اقتصادی و رفاه جوامع، اغلب اقتصاددانان در پی شناخت منابع رشد اقتصادی می باشند. بر اساس نظریه های موجود یکی از منابع مهم رشد اقتصادی، رشد بهره وری کل عوامل (tfp) یا تکنولوژی است و رسیدن به رشد اقتصادی مستمر و پایدار مستلزم نرخ رشد بالای تکنولوژی یا tfp است. در این تحقیق، یک مدل گسترش یافته سولو برای تخمین نرخ های رشدحالت یکنواخت کشورهای منتخب عضو اوپک توسعه داده شده، که در آن tfp تابعی از دو عامل مهم فرض شده است: 1- باز بودن تجاری،2- یادگیری از طریق انجام کار. برای تخمین توابع تولید از مدل سازی عام به خاص استفاده کرده ایم. نتایج تحقیق نشان داده است که بالاترین نرخ رشد یکنواخت مربوط به کشور اندونزی بوده و بعد از آن به ترتیب عربستان، ایران و الجزایر می باشند. ولی نرخ رشد نیجریه و ونزوئلا به طور واضح قابل محاسبه نبوده اند. بر اساس این نتایج، باز بودن تجاری نقش مهمی در بهبود نرخ های رشد عربستان، الجزایر و ایران ایفا کرده و اثر منفی بر نرخ رشد ونزوئلا داشته، ولی یادگیری از طریق انجام کار اثری بر نرخ رشد هیچ کدام نداشته است.