در این پروژه، نانولوله های کربنی با قطر خارجی 10-20 nm و قطر داخلی 5-10 nm و طول در حدود 10-30 ?mمورد استفاده قرار گرفتند. پس از خالص سازی این نانولوله ها به روش اسیدشویی توسط هیدروکلریدریک اسید 3 مولار و نیتریک اسید 5 مولار، با استفاده از تکنیک های tem، betوbjh، ftir، xrd و tga ساختار و خواص نانولوله ها ارزیابی شد که اصلاح نسبی ساختار آن ها را نشان می داد. پس از آن محلول پلیمری از پلیمر پلی انیلین و حلالش به غلظت 10% تهیه شد و نانولوله های کربنی خالص شده، به نسبت 8wt% با آن ترکیب شد. در ادامه به روش لایه نشانی چرخشی، این کامپوزیت بر روی زیر لایه هایی از جنس شیشه و سیلیکون نشانده شد. نمونه های فوق درون دو محفظه آلومینیومی با حجم های متفاوت تحت آزمون حسگری گاز قرار گرفت. پاسخ آزمایش که مستقل از حجم محفظه بود، نشان داد که با قرار گرفتن نمونه ها در معرض گاز متان، مقاومت نمونه ها رو به افزایش می گذارد. از نمونه های کامپوزیتی آنالیز ftir به عمل آمد و همچنین مورفولوژی سطح فیلم های کامپوزیتی توسط آنالیز sem بررسی شد که توزیع نسبتاً قابل قبول نانولوله ها را در پلیمر نشان می داد. یک نمونه از کامپوزیت نانولوله کربنی و پلیمر پلی یورتان هم تهیه شد که نسبت به گاز متان، واکنشی از خود نشان نداد.