زمان بندی سیگنال های چراغ راهنمایی جهت بهبود خدمات، بخش مهمی از تحلیل و بهینه سازی شبکه ی ترافیک شهری می باشد. اگرچه تاکنون استراتژی های مختلفی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است، لیکن تحقیقات در خصوص عابرین پیاده کمتر صورت گرفته است. این موضوع تحقیقاتی خصوصاَ در پایتخت ها و کلان شهرها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پایان نامه پس از تعریف پارامترهای مختلف مربوط به چراغ راهنما و معرفی مدل سازی مدت زمان عبور عابرین پیاده، مدل زمان بندی چراغ راهنما جهت کاهش میزان تاًخیر عابرین پیاده و وسایل نقلیه بررسی شده است. همچنین مسئله ی افزایش امنیت و کاهش قانون گریزی عابرین پیاده نیز مورد بررسی قرار گرفته است.