ابتدا مطالعاتی بر روی کشورهای امریکا، انگلیس و چین انجام گردید. با استفاده از مدلی که چین مورد استفاده قرار داده بود، چهار وجه برای محدودیت های صنعت هوانوردی عمومی در نظر گرفته شد. سپس پرسشنامه ای با کمک گرفتن از نخبگان و فعالان این صنعت تهیه گردید و در اختیارکارشناسان این صنعت قرار گرفت. بعد از گردآوری پرسشنامه، با استفاده از آزمون t و آزمون فریدمن این چالش ها دسته بندی شدند و مهم ترین چالش های پیش روی این صنعت مشخص گردید. سپس چالش های صنعت هوانوردی در هر یک از وجوه مشخص شدند. در آخر هم، راه کار های پیشنهادی برای مهم ترین چالش های صنعت هوانوردی عمومی در ایران مطرح گردید.