بلخ و مرو تقسیم می شد که هر کدام از این بخش ها بر سر راه تجارتی شرق به غرب قرار داشتند و دارای اقتصادی شکوهمند و پر رونق بودند منابع تولید اقتصادی در خراسان را تجارت، صنعت، کشاورزی و دامپروری تشکیل می داد. فراز و فرود اقتصادی خراسان بستگی به سیاستگذاری زمامداران آنجا داشت با ورود اعراب به خراسان و انتشار آئین اسلام با ثابت ماندن ساختارهای اقتصادی منطقه تغییرات اساسی در روبناهای اقتصادی اتفاق افتاد. اعراب با داشتن تجربیات قبلی در زمین? تجارت مقدمات شکوفایی آن را فراهم آوردند ولی در مقابل سیاستگذاریهای مالیاتی آنها بر روی اقتصاد کشاورزی باعث بروز بحرانهای اقتصادی در منطقه شد. و از آنجایی که کشاورزی مهمترین منبعی بود که درآمد اقتصادی مردم از آنجا تأمین می شد در نهایت با وصول مالیاتهای سنگین از کشاورزان وضعیت اقتصادی منطقه وخیم شد و این مسئله بحرانهای زیادی در منطقه به بار آورد در مقابل با تشکیل دولت های ملی ایرانی مانند طاهریان و سامانیان در این منطقه، و با ابداع روش های جدید تولید اقتصادی و سیاست گذاریهای صحیح بر روی منابع تولید اقتصادی مانند کشاورزی، صنعت و تجارت این منطقه دوره ای از رشد و شکوفایی را طی کرد می توان گفت امرای طاهری به خصوص عبدالله بن طاهر را باید آغاز گر شکوفایی اقتصادی منطقه دانست زیرا وی با حمایت از بخش های تولید اقتصادی مانند کشاورزی و تجارت باعث رونق اقتصادی منطقه شد.