تاثیر مثبت تلفیق آموزش ارتباط-محور با آموزشی که بر پایه تاکید بر عناصر زبانی استوار است به کرات در حوزه یادگیری زبان دوم اثبات شده است. علیرغم تحقیقات فراوان درمورد انواع بازخورد اصلاحی و تاثیرات آن بر یادگیری زبان دوم، توجه چندانی به انواع خطاهای زبان آموزان در سطوح متفاوت زبانی مبذول نگشته است. در این راستا، تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین انواع بازخوردهای کلامی مدرسان زبان با سطح مهارت زبانی فراگیران و نوع خطاهای آنها می پردازد. برای نیل به این هدف، پنج مدرس زبان که در دو سطح متوسطه و پیشرفته تدریس می کنند انتخاب و نه جلسه از هر کلاس (یک کلاس متوسطه و یک کلاس پیشرفته از هر مدرس ،جمعا 90 جلسه) ضبط صوتی شد. داده های این تحقیق شامل رونوشتی از 120 ساعت تعامل طبیعی زبان در این ده کلاس است. در نتیجه تجزیه و تحلیل رونوشت، در مجموع، 1242 بازخورد اصلاحی تشخیص داده و مطابق طبقه بندی لیستر و رنتا (1997) و فرخی (2005) کدگزاری شد. به منظور دسترسی به داده های کمی، از تحلیل آماری خی دو به صورت دو به دو بین متغیرهای مورد مطالعه (1- ارتباط بین سطح مهارت زبان آموزان و انواع خطاهایشان،2- ارتباط بین سطح مهارت زبان آموزان و انواع بازخورد مدرسان و 3- ارتباط بین انواع خطاهای زبان آموزان و انواع بازخورد کلامی مدرسان) استفاده شد.نتایج آماری، بیانگر ارتباط قابل ملاحظه ای بین متغیرهای این تحقیق بود. تمرکز ضمنی بر ساختار آنی، بیشترین فراوانی را دارا بود. تمرکز ضمنی بر ساختار آنی، درمقایسه با انواع دیگر بازخورد اصلاحی، ماهیتا کمتر باعث قطع تعاملات زبانی می شود و این خصوصیت، آن را جزو بهترین و قابل استفاده ترین نوع بازخورد اصلاحی در کلاس های آموزش زبان می سازد.