ایثارگران به عنوان نماد کامل از خودگذشتگی، فداکاری های بسیاری انجام داده اند و با توجه به عملکرد ویژه آنها حقوق و مزایایی برای آنهادر نظرگرفته شده است. این حقوق در قالب مادی و غیرمادی قابل طرح و بررسی است. هر چند کم و کاستی هایی در این زمینه به چشم می خورد، اما به هیچ وجه مانع دیده شدن مزایای آنها دربرخی از این قوانین نمی شود. البته پراکنده کاری های بسیار و عدم اجرای برخی از قوانین و مقررات فعلی برکسی پوشیده نیست ولی این امر از ارزش کلی آنها می کاهد. از دیگر سو، نهادهایی که با حقوق ایثارگران در ارتباط هستند بعضا دارای کارکردهای مشابه و موازی بوده و نظارت های کافی نیز بر آنها اعمال نمی شود. ساختارهای دولتی و غیردولتی درگیر با ایثارگران و برخی جنبه های غیرحقوقی که دارند بعضا موانعی را در ایفای حقوق ایثارگران ایجاد نموده است و این امر ضرورت ساختار واحد (دولتی یا غیردولتی) را آشکار می کند که با کمک آن حقوق ایثارگران به نحو احسن ارتقا یافته و موجب دلسردی آنها نگردد. با عنایت به مواردی که گفته شد، برخی اصلاحات در زمینه متون قانونی ایثارگران قطعی خواهد بود. از سوی دیگر نهادهای درگیر با حقوق ایثارگران باید راهکارهایی را بیابند که وجود برخی مزایای قانونی برای این قشر با عنایت به فرهنگ سازی در اجتماع موجب ایجاد تنش های اجتماعی نگردد و تمامی موارد فوق باید در قالب یک چتر نظارتی مستحکم عمل کند و بهترین تصمیم درگیر کردن خود این قشر با جنبه های حقوقی و قانونی خودشان برای نمایان ساختن نیازها و حقوق و مزایای آنها خواهد بود.