چکیده سوپرآلیاژ اینکونل 718 با داشتن خواص منحصر بفرد، جزء مواد پرکاربرد در صنایعی همچون هوافضا، پزشکی و نیروگاهی محسوب می شود. از طرفی ماشینکاری این آلیاژ بواسطه قابلیت براده برداری ضعیف آن بسیار مشکل می باشد. علیرغم تحقیقات صورت گرفته در زمینه ماشینکاری سنتی این آلیاژ، همچنان محدودیت های در این خصوص وجود دارد. امروزه امکان بکارگیری روش ماشینکاری پرسرعت و خشک، برای ماشینکاری این گروه از مواد مورد توجه صنعتگران و محققان قرار گرفته است. هدف کلی این تحقیق بررسی تاثیر پارامترهای فرآیند تراشکاری و تعیین مقادیر بهینه آنها با توجه به دو خروجی، نیروی ماشینکاری و زبری سطح اینکونل 718 است. پارامترهای تنظیمی مورد نظر شامل سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برش می باشند. بدین منظور، با انجام یکسری آزمایش طرح ریزی شده با تکنیک آرایه متعامد و استفاده از طراحی تاگوچی، از میزان تاثیر پارامترها بر خروجی و سطوح بهینه آن ها آگاهی حاصل شده است. سپس با استفاده از روش مدلسازی رگرسیونی، ارتباط معنی دار بین پارامترهای ورودی با دو متغییر خروجی برقرار گردیده است. در این راستا، با استناد بر داده های تجربی و توابع رگرسیون، مدل های ریاضی مختلف از خروجی ها برحسب پارامترهای تنظیمی بدست آمده است. سپس با تجزیه و تحلیل و تست آماری و تجربی، معتبرترین مدل رگرسیونی فرایند انتخاب شده است. در قسمت آخر تحقیق، با بکارگیری الگوریتم تبرید تدریجی و مدل های ریاضی طراحی شده، بهینه-سازی پارامترهای برشی برای نیروی ماشینکاری و زبری سطح انجام گردیده است.