پژوهش حاضر تأثیر روش نمایش را بر یادگیری و یادداری زبان انگلیسی کودکان دختر 7 تا 11 سال مورد بررسی قرار داده است. به عنوان روش پژوهش، از یک طرح آزمایشی پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل استفاده کردیم. بدین منظور، از میان جامعه ی زبان آموزان دختر موسسات غیر رسمی شهر ساری، در سنین 7 تا 11 سال، 50 نفر (25 نفر گروه آزمایش و 25 نفر گروه کنترل) که جنسیت و شرایط اجتماعی-اقتصادی آنان یکسان بود انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر این روش آموزشی بر روی یاگیری و یادداری نوشتاری، شنیداری و گفتاری کودکان بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، آزمون محقق ساخته ی پیشرفت تحصیلی زبان انگلیسی بود. داده های به دست آمده، به واسطه ی آمار توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش های آماری توصیفی با استفاده از نمودارها، جداول و میانگین ها و در روش های آماری استنباطی با استفاده از آزمونهای تحلیل کوواریانس و تی مستقل پژوهش را اداره کردیم. بین میانگین نمره ی یادگیر ی و یادداری زبان انگلیسی گروه آزمایش، قبل ازاجرای روش نمایش تفاوت معناداری وجود نداشت. اما پس از اجرا، میانگین گروه آزمایش به نحو قابل ملاحظه ای افزایش یافت و در یادگیری به 20/30 و در یادداری به 56/29 رسید. این افزایش، در بررسی فرضیه های فرعی یا به عبارتی در بررسی مولفه ها به صورت جداگانه نیز مشهود بود. بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که روش نمایش در بهبود یادگیری و یادداری زبان انگلیسی موثر می باشد.