پژوهش حاضر تأثیر روش تدریس ساختگرایی را برپیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی منطقه 4 تهران در درس ریاضی مورد بررسی قرار می دهد. به منظور تعیین اثر روش ساختگرایی بر یشرفت تحصیلی ریاضی، روش تحقیق شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بهره گیری شده است. این تحقیق بر روی دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی به انجام رسیده است. در تحقیق چهار خرده مهارتِ دانش و توانش تعریف مسأله، کشیدن نقشه برای حل مسأله، اجرای نقشه و ارزیابی کیفیت حل مسأله پژوهش می شوند.آزمون مورد استفاده برای سنجش پیش آزمون و پس آزمون پژوهشگر ساخته بوده است.آزمودنی های گروه آزمایشی مهارت حل مسأله را بر اساس روش ساختگرایی طی سه هفته متوالی آموزش دیدند و آموزش در گروه گواه براساس روش متداول در مدارس آموختند. بررسی داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس، نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در آزمون سنجش دانش و توانش ریاضی مبتنی بر حل مسأله، تفاوت معنی داری وجود دارد و دانش آموزان گروه آزمایش در این آزمون عملکرد بهتری از خود نشان دادند. به عبارت دیگر آموزش مبتنی بر روش سازنده گرایی قادر است پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشد. کلید واژه ها: روش تدریس، ساختگرایی، پیشرفت تحصیلی، ریاضی پایه ی چهارم ابتدایی.