با پایان جنگ جهانی دوم در اثر ناآرامی های متمادی، شیوع فقر و بحران های اقتصادی، اروپا و بلوک وابسته به غرب از نفس افتادند. در این میان اتحاد شوروی ابرقدرت جدید با اندیشه های کمونیستی، اروپای شرقی را تحت اشغال خود در آوردو جهان سرمایه داری را به مبارزه طلبید. روی کارآمدن رژیم های کمونیستی در این مناطق و حمایت از جنبش های کمونیستی در سراسر جهان به ویژه بلوک وابسته به غرب آغاز ماجراجویی های این قدرت نوظهور بود. دولت رفاه به همراه سیاست های لیبرالیسم اجتماعی مدرن در نیمه دوم قرن 20 در واکنش به بحران های سرمایه داری در پاسخ و مقابله با خطر روزافزون گسترش جنبش های کمونیستی و قدرت گرفتن آنها در اروپای غربی و سایر کشورهای وابسته به غرب شکل گرفت. دولت رفاه، تا حدود سه دهه با کامیابی در غالب کشورهای غربی به اجرا درآمد و نتایجی مثبت به بار آورد به گونه ای که از طریق بازسازی و بهسازی اقتصادی، ارتقاء جایگاه کشورهای غربی در مناسبات بین المللی، خنثی نمودن سیاست های نفوذی دولت های کمونیست، افول جاذبه کمونیسم و احیای نظام سرمایه داری؛ اسباب فروپاشی جنبش های کمونیستی را فراهم ساخت.