خانواده هایی که از کودک عقب مانده اشان مراقبت می کنند با مسایل و مشکلات بسیاری روبرو هستند. این مسایل با میزان عقب ماندگی کودک ، معلولیت جسمی و هیجانی همراه با آن ، ارزش ها ، علایق و شرایط محیطی دیگر اعضای خانواده متفاوت است . نظر به اهمیت این موضوع ، این مطالعه به منظور مقایسه ی رابطه ی سطوح تنیدگی والدینی و رضایت زناشویی در والدین کودکان عقب مانده ی ذهنی و عادی انجام گرفت . در این پژوهش 30 نفر از والدین دارای کودک عقب مانده ذهنی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و 30 نفر از والدین دارای کودک عادی به صورت تصادفی انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه های رضایت زناشویی و شاخص میزان تنیدگی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تحلیل فرضیه اصلی از آزمون رگرسیون چند متغیری و برای تحلیل فرضیه های فرعی از آزمون t گروه های مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج پژوهش نشان می دهد، بین سطوح تنیدگی و رضایت زناشویی در بین والدین هر دو گروه رابطه وجود دارد و والدین کودکان عقب مانده ی ذهنی سطوح تنیدگی بیشتری را تجربه می کنند. با توجه به نتایج پژوهش تنها 11.4? از تغییرات متغیر ملاک (رضایت زناشویی) به وسیله متغیر سطوح تنیدگی تبیین می شود و بین مقیاس های تنیدگی و رضایت زناشویی همبستگی منفی وجود دارد.