پژوهش حاضر به عنوان یک پژوهش علّی – مقایسه ای، و با هدف بررسی تأثیر سبک های ابراز هیجان بر سو گیری حافظه یادآوری و بازشناسی انجام شد. به این منظور، تعداد 135 نفر آزمودنی به روش نمونه گیری در دسترس، شامل 66 نفر مرد و 69 نفر زن از میان مهندسین شاغل در شرکت های فنی مهندسی آریا همراه، پارس تصمیم و مدیا سیستم در شهر تهران انتخاب شدند. برای اندازه گیری سبک های ابراز هیجان از سه پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز(1990)، پرسشنامه دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی کینگ و امونز(1990) و پرسشنامه کنترل هیجانی راجر و نجاریان (1989) استفاده شد. عملکرد حافظه یادآوری و بازشناسی با استفاده از فهرست واژگان ارزیابی شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. تأثیر سبک های ابراز هیجان به عنوان یک متغیر در سطح 05/0 p <بر حافظه یادآوری معنادار بود، به عبارنی هیجان سبب بهتر شدن عملکرد حافظه یادآوری شد، اما فاقد هر گونه تاثیر بر عملکرد حافظه بازشناسی بود. در حالیکه یافته ها حاکی از عدم تاثیر دو متغیر ابرازگری هیجانی و کنترل هیجانی بر حافظه یادآوری و بازشناسی بود، اما اثر متغیر دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی ( بدون در نظر گرفتن جنسیت ) بر عملکرد حافظه یادآوری معنادار بود. با بررسی اثر سه متغیر ذکر شده بر حافظه یادآوری و بازشناسی ( با توجه به جنسیت ) مشخص شد که ابرازگری هیجانی و کنترل هیجانی در مردان و زنان تفاوت معناداری نداشته است، اما دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی بر عملکرد بازشناسی زنان و مردان اثر متفاوتی بجای گذاشته است. بدین معنا که این متغیر باعث بهبود حافظه بازشناسی در زنان شد. با توجه به یافته های پژوهش، تاثیر هیجانات بر حافظه یادآوری و بازشناسی تفاوت دارد اما این تاثیر بر عملکرد حافظه یادآوری بیشتر است.