نام پژوهشگر: مجتبی منوری
مجتبی منوری مهدی مختارزاده
به دلیل کامل نبودن سیستم تصویربرداری ، تصویر یک نقطه نورانی به صورت مجموعه یک دیسک مرکزی و حلقه های روشن و تاریک تشکیل می شود. این دیسک با پوشش %84 در قالب تابع پخش نقطه ای (psf ) مدلسازی می شود. psf یک سنجنده معیاری از توان تفکیک مکانی آن به حساب می-آید. این تابع در واقع اثرات تارشدگی تصویر نسبت به واقعیت مورد انتظار را مدلسازی می کند. از این رو psf سنجنده و یا معادل آن در فضای فرکانس که تابع انتقال مدولاسیون( mtf) نامیده می شود معیاری مهم از کیفیت هندسی تصویرحاصل به شمار می آید.این پایان نامه ابتدا به تخمین تابع psf و mtf در تشکیل تصویر به روشهای مختلف و ارزیابی این روشها می پردازد. برای این منظور دو روش لبه و پالس معرفی و مورد استفاده قرار گرفته اند. سپس با استفاده از تابع psf برآورد شده تلاش در بهبود سطح کیفیت هندسی تصویر از طریق روشها بازسازی تصویر صورت می گیرد. سه روش برای بازسازی تصاویر ورودی شامل معکوس فیلتر وینر و روش تصویر در مجموعه های محدب ارائه شده است. پس از پیاده سازی این روش ها به بررسی و آنالیز دقت آنها به روی تصویر شبیه سازی شده و دو تصویر واقعی پرداخته شده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که در روشهای اندازه گیری دقت هندسی تصویر، روش استفاده از لبه ثبت شده توسط سنجنده دارای دقت بیشتری می باشد. در روشهای افزایش دقت هندسی مورد بررسی، درتصاویر با نویز بالا روش فیلتر معکوس دارای ضعف در افزایش دقت هندسی می باشد. روشهای وینر تکرار شونده و استفاده از قید مجموع های محدب دارای دقتی تقریبا مشابه و دارای دقتی بهتر نسبت به فیلتر معکوس و وینر یک مرحله ای می باشد. روش تصویر در مجموعه های محدب دارای دقت بیشتری نسبت به دیگر روشها می باشد.این روش پس از انجام کاهش نویز باعث افزایش %20 در mtf به عنوان معیار دقت تصویر می شود.