همانطور که وداک (2001) اظهار می کند تحلیل انتقادی گفتمان اساسا رابطه سلطه، تبعیض، قدرت و کنترل را در زبان مورد مطالعه قرار می دهد. ون دایک (1998) بیان می کند که تحلیل سیستماتیک و منسجم ساختار معنایی متون برای پی بردن به اشکال مختلف کنترل (manipulation) لازم و ضروری است. تحلیل انتقادی گفتمان ما را قادر می سازد تا پی ببریم گروه های مختلف (مسلمانان در این تحقیق) چگونه در رسانه های جهان منعکس می گردند. در این راستاست که بخش معنایی هر زبان به طور قابل ملاحظه ای درکشف این مهم به ما کمک می کند. به عبارت دیگر حسن تعبیر(euphemisation، نسبت دادن صفات مثبت به خود) و سو تعبیر( derogation،نسبت دادن صفات منفی به دیگران) از طریق ساختار معنایی زبان منعکس می گردد. اگرچه این ویژگی ها در گفتمان بسیار مهم هستند، تحقیقات قبلی با نادیده گرفتن آنها تنها به بررسی ساختار گرامری جملات پرداخته و بررسی ساختار معنایی را مورد توجه قرار نداده است. تحقیق حاضر نشان می دهد رسانه، بواسطه ی ایجاد دنیایی دو قطبی (polarization) ، عاملی برای تبعیض و غرض ورزی نسبت به مسلمانان در دنیای امروز است.