پیام رسانی سلولی اغلب با تشکیل و شکستن کمپلکس هایی پروتئینی (mpcs) همراه است، که نقشهای اساسی در انتقال و جمع بندی پیام های سلولی دارند. نیکوتین و الکل دو ماده ای هستند که نه تنها در سیستم اعصاب مرکزی، جزء عوامل (نورو پروتکتیو) و (نورو دژنراتیو) محسوب می شوند، بلکه مواد اعتیادآوری هستند که امروزه در جهان در سطح بسیار وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. این دو ماده در سیستم عصبی، نهایتاً منجر به فعال سازی یک مسیر نورونی مشترک می شوند که ایجاد کننده ی حس لذت و رضایت است. در این مطالعه، محتوای پروتئینی مغز ماهی زبرا ، قبل و بعد از یک دوره تیمار سه هفته ای (در محیط های حاوی ( %3) اتانول و( 2) نیکوتین و مخلوط دو ماده) ، با استفاده از روش الکتروفورز دوبعدی، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که محتوای پروتئینی مغز ماهی های تحت تیمار با نیکوتین تفاوت چشمگیری با محتوای پروتئینی ماهی های کنترل ندارد، در حالیکه این تفاوت به طرز چشمگیری در ماهی های تیمار شده با اتانول قابل مشاهده است، و از طرفی محتوای پروتئینی مغز ماهی های تحت تیمار همزمان با هر دو ماده، شباهت بسیار زیادی با ماهی های تحت تیمار با اتانول نشان می دهد. بنابر این مشاهدات، می توان چنین نتیجه گیری کرد که در تیمار طولانی مدت و همزمان دو ماده ی الکل و نیکوتین، اثر الکل غالب بر نیکوتین بوده و استعداد ذاتی نیکوتین در حفاظت از نورورن ها، توان مهار اثرات الکل را نداشته است. بنابراین استفاده از نیکوتین به عنوان تیماری برای مقابله با تخریب نورونی القاء شده توسط الکل، نیازمند بررسی های دقیق تر است.