عدم اطمینان بیانگر ناتوانی فرد در پیش بینی قاطع نتایج حاصل از یک تصمیم است. مدیران سعی دارند با استفاده از اختیار خود و انعطاف پذیری ناشی ازبکارگیری استانداردهای حسابداری، تأثیر آن را در رقم گزارش شده سود حسابداری کاهش دهند. این پژوهش به بررسی ارتباط بین عدم اطمینان محیطی و اقلام تعهدی پرداخته است. برای دستیابی به این هدف از رگرسیون چندگانه وتحلیل همبستگی استفاده نموده ایم. فرضیه های تحقیق با استفاده از داده های مربوط به 159 شرکت نمونه از بازار بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1379-1387 مورد محک قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین عدم اطمینان محیطی و اقلام تعهدی ارتباط معناداری وجود دارد و در شرایط عدم اطمینان اندازه اقلام تعهدی اختیاری بیشتر از اقلام تعهدی غیراختیاری می باشد ولی تحت این شرایط نمی توان ادعا نمود که نوسانان اقلام تعهدی غیراختیاری بیشتر از اقلام تعهدی اختیاری است