گدازه های بالشی بخش مهمی از سکانس ولکانیکی افیولیت ملانژ- بافت را تشکیل می دهند و به اشکال کروی و تیوپی دیده می شوند. قطر بالشها از 5/0 تا 5/1 متر متغیر است. فواصل بین بالشها توسط کلسیت و کلریت، به همراه زئولیت و نهشته های هیالوکلاستی پرشده است. بالشها غالباً دارای حفرات فراوان بیضوی و کروی شکل هستند که تمرکز آنها از مرکز بسمت حاشیه بالش افزایش می یابد و توسط کانیهای ثانویه مثل کلسیت، کلریت،کوارتز و اپیدوت پر شده اند. گدازه های بالشی به دو صورت فیریک و آفیریک بوده که درحاشیه انواع فیریک، فنوکریست های پلاژیوکلاز حالت جریانی دارند و مابین آنها فنوکریست های الیوین دگرسان شده و کلینوپیروکسن ها قرار گرفته اند. بررسی های پتروگرافی وجود کانی های آلبیت، اوژیت، الیوین های ایدینگزیتی شده، کلریت، کلسیت، اپیدوت، زئولیت و اکسید های آهن را نشان می دهند. سایر بافتها شامل میکرولیتیک پورفیریتیک، اینترسرتال، اینترگرانولار و آمیگدالوئیدال می باشد. مورفولوژی های بلوری حاصل از سردشدگی سریع در پلاژیوکلازها و پیروکسن ها قابل مشاهده است. پلاژیوکلازها اشکال اسفرولیتی، دم چلچله ای، گل سرخی، گل کمربندی و میخی شکل طویل و پیروکسن ها اشکال دندریتی ، شعاعی، تاج خروسی و زنجیره ای موازی را نشان می دهند. بر اساس آنالیز ژئوشیمیایی عناصر کمیاب و خاکی نادر، ماهیت این گدازه های بالشی از دو نوع تولئیتی تهی شده و تولئیتی حدواسط می باشد. بازالتهای بالشی تولئیتی تهی شده و تولئیتی حدواسط بترتیب در عناصر lree تهی شدگی و غنی شدگی نشان می دهند. بازالتهای بالشی تولئیتی تهی شده مشابه با بازالتهای پشته میان اقیانوسی (morb) بوده درحالیکه بازالتهای تولئیتی حدواسط ویژگی های بازالتهای درون صفحه ای (wpb)و بازالتهای غنی شده پشته میان اقیانوسی (e- morb) را نشان می دهند. از دیگر مشخصات بازالتهای تولئیتی حدواسط به غنی شدگی در lile (cs, rb, ba, k, sr, pb) و lree نسبت به n-morb و تهی شدگی در hfse (nb, ta, hf, zr, ti ) نسبت به n-morb است که از ویژگی های بازالتهای بالای زون فرورانش (ssz) می باشد. براین اساس تشکیل بازالتهای بالشی افیولیت ملانژ بافت را می توان به یک محیط بالای زون فرورانش (ssz) نسبت داد.